Met een glimlach zie ik de vuilniszakken met lavendelgeur in het schap staan. Als kleine jongen had mijn moeder vroeger een zware ijzeren afvalemmer waar al het afval te samen in kwam. Later kwamen de grijze vuilniszakken, daarna het gescheiden inzamelen en nu de zakken met lekkere geurtjes. Ik vind het innovatief van degene die dat bedacht heeft en ontwikkeld. Is het echt nodig? Daar zeg ik niets over. Ik kan me wel voorstellen dat mensen die incontinentiemateriaal gebruiken, deze geurzakken gebruiken. Ja, das handig. Dat innoveren ontstaat vaak spelenderwijs. Net zoals de schroevendraaier vroeger maar 1 uitvoering had; de platte, later kwamen de kruiskop die weer werd verfijnd tot PZ kruiskopschroevendraaier. Wat staat voor pozidrive en later kwam de torx schroevendraaier. Steeds verfijnder en steeds beter bruikbaar. Ik durf te wedden dat veel van die verbeteringen als idee zijn ontstaan in werkplaatsen, al werkende voort door mensen op de werkvloer. Dus eigenlijk spelenderwijs. Ik herken bij mezelf ook handige trucs tijdens het banden plakken en lampen ophangen. Deze innovatie kan ik ook toepassen op mijn zelfonderzoek. De leraren die ik volg en bezoek helpen mij enorm bij het helder krijgen hoe de zaken ervoor staan. Zij hebben het immers al geoefend en waarschijnlijk ook weer gekregen van hun leraar. Na al die kennis en ervaringen tot mij genomen te hebben, ontstaat de fine tuning om te kijken wat passend is voor mijn karakter, het wordt steeds meer werkbaar, gebruiksvriendelijker. Met als resultaat een vredigheid van binnen.
